Historia:Urodziłem się pod opieką dwojga rodziców w Alabasti.Moj ojciec wyjechał jak miałem 6lat i zostawił mi swojego Pikachu ktorego złapał specjalnie dla mnie.Mój ojciec został Najlepszym trenerem pokemonów i już nigdy nie wrócił.Moja matka jest hodowcą pokemon więc opiekowała sie dobrze Pikachem .To właśnie ona nauczyła mnie wszystkiego o pokemonach.Od 6 lat Pikachu jest mój i staliśmy sie grubymi kolegami.Jak miałem 12lat ruszyłem w moją podroż.
Imię:Drake
Starter:Pikachu
Liga:Kanto
Marzenie:Zostać najlepszym trenerem!

Historia: Pool urodził się z Alabastii. Tan zespół G brutalnie zamordował jego matkę. Po niej odziedziczył Chimchara. Wraz z ojcem przeprowadził się do Solesionu. Tam zamieszkał w domu i miał zacząć przygodę.
Imię: Pool
Starter: Chimchar
Liga: Shinoh
Marzenie: Zobaczyć wszystkie poki legendarne.

Zawsze chciałam zostać trenerem pokemon ale rodzice stanowczo się temu sprzeciwiali
niewiedziałam dlaczego i nie wiem do tej pory. Postanowiłam jednak ich nie słuchać zobaczyłam
dziwnego człowieka ubranego na czarno. Podeszłam do niego bo widziałam że miał pokemona
Jak byłam blisko on nagle się odwrócił chwycił mnie za rękę i zaczął biec. Ledwo nadążałam na szczęście blisko jasni stanął i wręczył mi pokeball i powiedział że on pomoże wykonać mi moją misję
i zaczął odchodzić próbowałam mu wyjaśnić że to jakaś pomyłka ale on mnie nie słuchał i kazał przyjść o 20
do kwatery głównej. Odszedł a ja stałam z pokeballem w ręku nie wiedząc co robić
Spojrzałam co to za pokemon był to mały Bulbasaur

Imię:Kaba
Starter:Bulbasaur
Liga:Kanto
Marzenie:Zostać najlepszym trenerem , koordynatorem i hodowcą w jednym

Ostatnio edytowany przez Kaba (2010-04-24 15:44:54)

Historia: Saichi to chłopiec z regionu Kanto , jego rodzinne miasto to Pallet Town, tam się urodził i mieszkał razem z rodzicami oraz dużo starszymi bratem i siostrą.

Był on chłopcem zupełnie innym niż wszyscy ponieważ łatwiej było mu nawiązywać znajomości z dziewczynami niż z chłopcami. Często był zamknięty w sobie i trzeba było bliżej go poznać i nawiązać kontakt aby on mógł pokazać prawdziwego siebie. Nienawidził on swojej rodziny, czuł się przy niej nieswojo. Był samotny ponieważ nigdy nie miał prawdziwego przyjaciela. Jednym z powodów nienawiśći do rodziny było to że w wieku 10 lat nie pozwolili mu na podróż Pokemon , ponieważ oni sami nie akceptowali wszystkiego co związane z Pokemonami.

Chłopak żył w smutku i samotności przez trzy lata , znał Pokemony jedynie z książek i albumów ponieważ rzadko kiedy wychodził z domu. Dzień przed swoimi trzynastymi urodzinami postanowił wyjść z domu na przechadzkę po pobliskim lesie.Chłopiec przeszedł cały las i nie napotkał żywej duszy i żadnego Pokemona. Martin w końcu usiadł przy drzewie i ze smutkiem skierował głowę w dół , ponieważ bał się że jego całe życie będzie tak wyglądać. Powoli zaczynało robić się ciemno chłopiec miał już zamiar wstać i ruszyć z powrotem do domu gdy nagle usłyszał głośny tupot, przed oczami śmignęło mu kilka stworków i nagle zatrzymali się. Martin podszedł bliżej i z ukrycia zauważył małego Growlithe otoczonego przez trzech Houndour i jednego Houndoom'a które wyraźnie chciały zaatakować Growlithe a ten nie miał sił ani drogi do ucieczki. Chłopiec natychmiast wyskoczył z kryjówki z kamieniami w ręku które wyrzucił w stronę agresywnych Pokemonów, dzięki temu spłoszyły się i uciekły. Growlithe nie ruszał się nadal , młody chłopiec zauważył że Pokemon ma na szyi mały wisiorek z kryształowym kamyczkiem błyszczącym na wszystkie strony a drugi taki sam wisiorek schował pod swoją łapą. Dopiero teraz Saichi zrozumiał że powodem ataku był właśnie ten kryształowy kamień. Chłopiec postanowił zyskać zaufanie Pokemona i dał mu chrupki które wziął ze sobą ,Growlithe był przestraszony ale mimo to podszedł i zjadł pożywienie z ręki Saichi'ego a następnie podniósł kryształowy wisiorek i wręczył go swojemu bohaterowi który uratował mu życie. Chłopak przyjął ten prezent a potem zauważył ranę na jednej z łap Growlithe, pomyślał o tym aby opatrzeć ranę Growlithe w domu ponieważ do Centrum Pokemon było za daleko. Wziął Pokemona na ręce i ruszył biegiem w stronę powrotną, a ten z wdzięczności polizał go po twarzy. Drzwi domu otworzyła Matka , donośnym głosem nakrzyczała na syna i nie pozwoliła wpuścić do domu rannego Pokemona który
przeraził się po raz kolejny, i wyskoczył z rąk a następnie resztkami sił uciekł w stronę lasu. Saichi w pierwszej chwili ruszył za Pokemonem ale było tak ciemno że po chwili nie było ani śladu po Growlithe. Chłopak załamany wrócił do domu , do swojego pokoju. Otworzył okno i zadumany spojrzał daleko hen a po jego policzkach płynęły łzy. Chłopak namyślił się i wyjął swój plecak do którego spakował najpotrzebniejsze rzeczy, po czym poszedł spać. Następnie wstał wcześnie rano , poszedł do kuchni zrobić kilka kanapek na drogę i wziął coś do picia , potem napisał kartke na której było napisane że ucieka z domu odnaleźć Growlithe'a i rusza w daleką podróż Pokemon ! Napisał tam również aby go nie szukali bo być może nigdy nie wróci , napisał co naprawdę o nich myśli po czym
zostawił kartkę na stole i wyszedł z domu , uradowany pobiegł jak najdalej od domu i znalazł się w tym pamiętnym lesie.
- Nie odejde stąd dopóki nie znajdę tego Growlithe . Powiedział chłopak i przyjrzał się kryształowemu wisiorkowi na jego szyi który dostał od samego Growlithe , po czym zaczął wędrować i rozglądać się po całym terenie w poszukiwaniach stworka którego wcześniej uratował
Imię: Saichi
Starter: Growlithe
Liga: Kanto
Marzenie: Zostać bardzo dobry trenerem i do ostatniej formy Raltsa.

JA jak byłem mały miałem normalne dzieciństwo a jak miałem 10 lat brat dał mi Gible, i tyle. Nic niezwykłego, ale matka nie od razu dała mi wyruszyć w podróż pokemon, dopiero za rok. Pochodzę z One island też rzecz normalna, nigdy nie byłem wybredny.

No mówię Gible. Z atakami: Tackle, Sand attack

Ostatnio edytowany przez wodnik22 (2010-04-24 19:01:46)

Znam cię i wiem ze stobą fajnie bedzie sie grało wiec odrazu mowie tak